Toen ik jonger was, vooral tijdens en na mijn opleiding tot verpleegkundige, was ik erg perfectionistisch. Soms heb ik hier nog een handje van. Maar waar ik van schrok is toen ik zag dat er meiden van 9 jaar jong al zo hard voor zichzelf waren. In de rest van deze blog schrijf ik hier wat over. En vooral dat ik inmiddels geleerd heb dat goed ook echt goed genoeg is. Want het speelt al een paar weken door mijn hoofd en wil het gewoon graag met jou delen, in de hoop dat je er wat aan hebt.

Een paar weken geleden gaf ik een workshop haken en daar waren een aantal jonge meiden bij. In de leeftijd van 9-12 jaar. Super leuk, maar man wat schrok ik van hoe hard ze voor zichzelf waren. Alles moest perfect en wel in 1x. Ze gaven zichzelf totaal geen tijd om te leren en fouten te maken.

Een week later gebeurde er bij mij iets en verviel ik in totaal hetzelfde patroon. Ik was kneiterhard voor mijzelf.. zoals ik zo vaak ben geweest.

Na jarenlang gepest te zijn, een paar flinke afwijzingen tijdens mijn tiener jaren en nog een vleugje “als je een fout maakt dan kost het mensenlevens” tijdens de hbo V heb je wel een geweldige cocktail voor perfectionisme.

Wees maar wat liever voor jezelf…

Inmiddels, voornamelijk door het haken, heb ik dat een stuk los kunnen laten. Want geen twee projecten zijn hetzelfde. Er is geen perfect. Als jij het maar mooi vindt, dat is het enige dat telt. Als dat betekend scheve ogen en kleuren die ik niet mooi bij elkaar vind, dan is dat voor jou goed.

Maar soms, soms val ik er wel in terug. Vooral als er lastige dingen gebeuren. Of wanneer er iets gebeurd waarvan ik eigenlijk vind dat ik dat allang had moeten weten. Dan ben ik dus net als die jonge meiden en gun mijzelf geen kans om te leren… En dat is dus precies wat er vorige week ook gebeurde..

Ik vond dat ik beter naar mijzelf had moeten luisteren. Dat ik meer mijn gevoel had moeten volgen, want ik had toch al zo vaak de conclusie getrokken dat mijn gevoel er nooit naast zit?…

Gelukkig was er dit keer iemand van buitenaf die vroeg waarom ik zo hard voor mijzelf was. Wat ik geleerd had van deze situatie. “Ohja, ik mag er van leren. Fouten maken hoort bij het leven” ging er door mijn hoofd. Meteen kon ik een stuk liever en zachter voor mijzelf zijn.

Het allerliefste wil ik dit natuurlijk met jou delen. Die zachtheid dan he? Dat het allemaal niet perfect hoeft, dat goed ook echt goed genoeg is. Dat het soms niet in 1x goed gaat.

Ervaar zelf dat goed ook echt goed genoeg is!

Na de laatste workshop heb ik besloten dat ik hier ook meer aandacht aan ga besteden tijdens mijn workshops. Want ik weet wat het mij opgeleverd heeft om er op deze manier naar te kijken. Ook ga ik de haaklessen voor jonge meiden waarschijnlijk uitbreiden. Want als ik maar een kleine bijdrage kan leveren aan dat meiden al jonger leren dat ze liever voor zichzelf mogen zijn. Dat goed echt ook gewoon goed is en het allemaal niet perfect hoeft. Nou, dan weet ik dat ik een zinnige bijdrage heb gehad aan hun leven.

Wil jij dat nou zelf ook een keer ervaren, zien hoe ik dat aanpak en meteen een leuke nieuwe hobby leren? Sluit dan een keer aan bij één van mijn workshops. Of vraag een workshop op locatie aan, dan kom ik gezellig bij je langs om een nieuwe hobby te leren en daarmee ook meteen wat liever voor jezelf te zijn. Want het leven is zo veel leuker als je de lat wat minder hoog legt!

Kies en boek een workshop die bij jou past